De street art beweging is ontsproten uit de graffiti beweging, die
ontstond als een reactie op de onrechtvaardigheden waar de arme jeugd uit New York mee werd geconfronteerd. Gevangen in hun sociale situatie, werd graffiti aangewend als artistiek verzet tegen de autoriteiten. Deze expressievorm, veelal aangebracht in metrostations en openbare gebouwen, voorzag de stedelijke frustraties van een klankbord. Een hoogst originele wijze om positieve, inspirerende boodschappen en persoonlijke opinies omtrent politiek en sociale wantoestanden in een dysfunctionele maatschappij te delen.
Street art is een vorm van revolutionaire kunst, die voortdurend relateert met de voorbijganger en de al dan niet stedelijke omgeving. Het begrip overstijgt de nauwe betekenis van graffiti maar bleef wel trouw aan het speelveld en de directe interactie met het publiek.
Met een zelf bedachte, uiterst persoonlijke taal communiceren de veelzijdige kunstenaars activistische, kritische boodschappen omtrent politieke thema's, de maatschappij, materialisme, consumentisme, geweld, immoraliteit of propaganda met als doel het collectieve gedrag te beïnvloeden en reflectie te stimuleren.
Het gebruik van populaire beelden trekt de blik van de voorbijganger, die aansluiting vindt bij de herkenbare, naar de massa cultuur refererende symbolen zoals striphelden, superhelden of beroemdheden.
De spuitbussen ruimden plaats voor een grote diversiteit aan expressievormen: van collages, muurschilderijen, installaties, sculpturen, video projecties, zeefdrukken, stencils, knitta, fotografie, poster en sticker art, tot virtuele ontvoeringen.
Geëvolueerd van territoriale subcultuur tot een verrassend, subversief fenomeen, dat wereldwijd éénieder voorziet van kunst, vervult street art de essentiële rol die kunst zou moeten spelen bij de ontwikkeling van inzichten en percepties.
De referentiepunten zijn divers, de boodschappen interactief, de motivatie intrinsiek en de mogelijkheden eindeloos.
